Waar blijft het homomuseum van Amsterdam?

In Amsterdam wordt er al jaren over gesteggeld, zonder dat er echt voortgang in zit, een museum voor de roze medemens. Berlijn heeft het al 25 jaar: een eigen homomuseum. Het Schwules Museum krijgt dit jaar voor het eerst in haar bestaan 250.000 euro subsidie. ‘Dat werd dan ook tijd’, roept menig roze Berlijner (net als Amsterdammers niet van ongezouten kritiek gespeend): het museum is het grootste en oudste homomuseum ter wereld, maar al die jaren moeten vrijwilligers en privé initiatieven het museum boven water zien te houden.

Een woordvoerder van het museum zei, dat het museum tot nu toe ‘alleen overeind wist te blijven door lidmaatschapsgeld, entree, verkoop van boeken en kaarten, giften en vooral veel onbetaald vrijwilligerswerk.’ Voor de komende twee jaar heeft de Berliner Senaat nu een structurele som geld uit de cultuurpot toegezegd. Daarmee kan het Schwules Museum professionaliseren: met 2,5 betaalde arbeidsplaatsen, die  bedrijfsvoering, archivering en secretariaat moeten behappen. Daarnaast kan het museum ‘eindelijk thematisch worden uitgebouwd’, aldus de woordvoerder: ‘toegang bieden tot andere seksuele identiteiten dan de tot nu toe op de voorgrond staande mannelijke homoseksualiteit.’ Concreet gezegd: aandacht voor lesbo’s en transgenders. De staatssecretaris van cultuur van de Berlijn vindt dat ‘zo’n museum Berlijn als tolerante, pluriforme en open wereldstad smoel geeft.’ Waar liggen de plannen voor een homomuseum in Amsterdam eigenlijk? Ergens onderin een la?

Lees ook:Berlijn heeft al 25 jaar een homomuseum
Lees ook:Expositie ‘L-project’ over 40 jaar lesbo’s in Berlijn
Lees ook:Homo/lesbofeesten in Berlijn
Lees ook:David Bowie in Berlijn
Lees ook:A’dam Man & Mode in Amsterdams Historisch Museum