Van Dantzig was een icoon van de dans

Woensdag 18 januari overleed Rudi van Dantzig op 78 jarige leeftijd. Van Dantzig leed al enige tijd aan kanker. Zelf was hij bescheiden en wars van ijdeltuiterij, maar hij was een icoon van de Nederlandse dans. Hij was één van de belangrijkste Nederlandse choreografen en betekende veel voor de Nederlandse danskunst. Samen met Hans van Manen en Toer van Schayk was hij huischoreograaf van Het Nationale Ballet en maakte meer dan vijftig balletten. Zijn eerste ballet ‘Nachteiland’ ging in 1955 in première.

 

‘Monument voor een gestorven jongen’ zette Het Nationale Ballet internationaal op de kaart: het was een van de eerste ballette ooit met homoseksualiteit als thema. De hoofdrol – een homotiener die met zijn gevoelens worstelt, werd gedanst door onder meer Rudolf Nureyev en Clint Farah (klik hier voor filmpje). Van Dantzig maakte vier balletten voor de wereldster, met wie hij na een moeizame start dik bevriend raakte. Hij begon zijn carrière als danser in de jaren ’50, was medeoprichter van Het Nederlands Danstheater en van 1971 tot 1991 artiestiek leider van Het Nationale Ballet. 

 

Zijn werken hadden nogal eens een sombere ondertoon, een maatschappelijk karakter en eindigheid als thema, zoals in zijn wereldberoemde ‘Vier letzte Lieder’ (klik hier voor filmpje). . De balletten worden in de hele wereld gedanst. Daarnaast maakte hij eigen versies van Het Zwanenmeer, dat dit voorjaar rondtoert en Romeo & Julia, dat volgend jaar terug op het speelplan komt. Van Dantzig kreeg meerdere prijzen, waaronder de Prix de la Critique in 1961, de Sonia Gaskellprijs in 1985, de Lifetime Achievement Award in 2002 en de Zilveren Penning van de Stad Amsterdam in 2005. In 1969 werd hij geridderd en in 1991 benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. 

 

Van Dantzig was ook actief als schrijver. In 1986 debuteerde hij met de roman ‘Voor een verloren soldaat’, over een Amsterdamse jongen die in de Tweede Wereldoorlog naar Friersland wordt gestuurd. Daar ontdekte hij als tienerjongen zijn homoseksualiteit door zijn intieme vriendschap met een Canadese soldaat. Het boek werd in 1992 verfilmd. Over Nureyev schreef hij ‘Het spoor van een komeet’.  In 2003 verscheen ‘Het leven van Willem Arrondéus’ (1894-1943), een biografie over deze openlijk homoseksuele verzetsstrijder. 

Lees ook:Eerbetoon aan Rudi van Dantzig
Lees ook:Monument voor een gestorven jongen op tv
Lees ook:Danser Johan Mittertreiner overleden
Lees ook:Nieuwe Giselle bij Het Nationale Ballet
Lees ook:Trockadero Ballet in Den Haag

Geen reacties // Reageer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>