Ouder wordende homo’s met hiv en soms ook nog eens met kanker: menigeen loopt daar – ook in homoland – met een grote boog omheen. In het vrije Nederland zijn er nog altijd stigma’s te bestrijden en dit zijn er drie. Geen item voor deze blog? Wèl als het jezelf betreft. Afgelopen voorjaar werd het zgn. Ewing sarcoom bij me vastgesteld, een zeldzame vorm van kanker, waarover later meer (klik hier).
Sinds eind juni wordt ik eraan behandeld: 14 chemokuren (tot maart: vier dagen ziekenhuis en ruim twee weken thuis aansterken), een serie van 31 dagelijkse bestralingen (tot de kerst) en daarna ‘worden de longen bekeken.’ Het is pittig: fysiek lukt het allemaal wel (als ex-danser heb ik een hoge pijngrens), maar mentaal is het alle zeilen bijzetten om niet door het ijs te zakken.
Normaal hou ik mezelf bij het posten van berichten op de achtergrond. maar wat doe je als als je zo’n doodsklap te verwerken krijgt? Het leek me een goed idee ervaringen op deze blog te delen. Niet om zo nodig mijn verhaal kwijt te kunnen, maar in de hoop dat het anderen uitnodigt ook hun ervaringen te delen. Dat kan via ‘plaats reactie’, maar ook via een mail naar [email protected] (zie colofon): in dat tweede geval kan ik er met copy/paste een fraai bericht van maken. Ik hoop op reacties, en hoop daar meer wetenschappelijke zaken en interviews met vakmensen aan toe te kunnen voegen.
Lees ook:Berichten over gevaar orale seks overdreven
Lees ook:Nieuwe look voor websites Blog.nl
Lees ook:Co-blogger krijgt eigen blog erbij
Lees ook:Bijna helft mannen krijgt ooit kanker
Lees ook:Help! Een homo in de klas