Na de dood van de keeper van de Duitse Nationalmanschaft Robert Enke, wil de Duitse Voetbalbond DFB taboethema’s aansnijden: niet alleen depressies, maar ook homoseksualiteit. Enke was jarenlang heimelijk depressief, maar kwam daar in de macho voetbalwereld niet voor uit. In de Duitse pers schijnt nu gespeculeerd te worden over zijn vermeende homoseksualiteit. Dat meldt de Gay Krant, maar ik kan dat in de Duitse pers nergens verifiëren. Volgens Corney Littman, de homoseksuele voorzitter van FC St. Pauli (Hamburg), is de tijd nog niet rijp voor de eerste openlijke coming out. De voorzitter van de DFB, Theo Zwanziger zei dat ‘het Duitse voetbal antwoorden moet vinden waarom jonge topsporters, die als idolen gelden, in zulke situaties terecht kunnen komen.’
Wat betreft homoseksualiteit zal dat nog een hele kluif worden, want er is nog nooit een profvoetballer uit de kast gekomen, uit angst voor de gevolgen. Andreas Rettig, bestuurslid van de DFB: ‘Vandaag de dag is het geen probleem meer als een Duitse minister of de burgemeester van een miljoenenstad openlijk voor zijn geaardheid uitkomt.’ Onlangs werd Guido Westerwelle van de FDP minister van Buitenlandse Zaken. Klaus Wowereit is burgemeester van Berlijn en zei bij zijn ambtaanvaarding: ‘Ich bin Schwul und das it gut so’ (ik ben homo en dat is Oké). Voor een voetballer is dat niet zo eenvoudig. ‘Belachelijk’, vindt Rettig, ‘voetbal ziet zichzelf immers als onderdeel van de samenleving die maatschappelijke stromingen aanvoelt, zoals nu de economische crisis. Onbegrijpelijk dat dat bij homoseksualiteit anders zou zijn. We moeten ieders persoonlijkheid respecteren, maar bij voetbal is de angst voor represailles extreem groot.’
Littman (FC St. Pauli) raadt het nu nog af om uit de kast te komen: dat zei hij vorig jaar in een talkshow. Ook niet in het amateurvoetbal: ‘Er is altijd een harde concurrentiestrijd om een vaste plek in het elftal’, zei een amateur-speler die op zijn 16e een zelfmoordpoging ondernam, niet uit de kast durft te komen en anoniem wil blijven. ‘Homoseksualiteit kan dan als wapen tegen me worden ingezet. Bij voetbal is mannelijkheid troef. Je moet vechten, iets uitstralen en tegen je tegenstander kunnen schreeuwen. Een homo wordt dat niet toegedicht. Iedere concurrent heeft dan van het begin af aan een voordeel tegenover mij.’ De enige profvoetballer die het tot nu toe waagde om uit de kast te komen, was de voor het Engelse team spelende Justin Fashanu: na zijn outing in 1990 ontbrandde een ware lastercampagne tegen hem. In 1998 hing de toen 37-jarige voetballer zichzelf op. Littman (FC St. Pauli) meldt telkens weer dat hij van verschillende profvoetballers weet dat ze homo zijn, die uit angst voor represailles een masker voorhouden: ‘Het is niet voor te stellen hoeveel energie ze daarmee kwijt zijn.’
Lees ook:Homo’s moeten geen voetbal spelen
Lees ook:Duitse bobo steunt coming-out profvoetballers
Lees ook:Waarom zijn voetballers geen homo?
Lees ook:Echte man wil geen seks bij WK finale
Lees ook:KNVB en FIFA sluiten Verdrag van Amsterdam tegen discriminatie in het voetbal